09 اسفند 1395 توسط طيبه عليوردي لو
قلب “انسان ظرف و
“رحمت خـــღ ــدا” مظروف است”
حضرت علامه حسن زاده آملی
می فرمایند:
ما در این عالم محروم نداریم.
خــღ ـــدای متعال وارد قلب همه
می شود، حتی قلب کافر
«کَذلِکَ سَلَکْناهُ فی قُلُوبِ الْمُجْرِ(شعراء ۲۰۰)»
خـــღ ــداوند می فرمایند: من به قلب مجرم هم وارد می شوم، اما چه کنم که ظرفی که #وارونه باشد، رحمت مرا نمی تواند در خود جای دهد. هرچه در آن بریزی، چیزی باقی نمی ماند؟
و لذا خـღ ــــداوند می فرماید
«فَسالَتْ أَوْدِیَهٌ بِقَدَرِه(رعد ۱۷)» “تمام دره ها را به قدرظرفیتش پر می کنیم” کدام دره است که بر اساس ظرفیتش پر نشود؟
و لذا کلمه محروم نداریم، محروم یعنی استحقاق دارد، اما چیزی به او نمی دهند.
در حــــــــــــــــــــالی که در عالم اینگونه نیست.